Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Hypericum androsaemum & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Passo-curo

Hypericum androsaemum

Hypericaceae Guttiferaceae

Àutri noum : Glòri, Touto-sano, Touto-saniclo.

Noms en français : Androsème, Millepertuis androsème.

Descripcioun :
La passo-curo es un aubret en mato pu o mens rama. Es uno planto gaire coumuno au nostre aleva dins li relarg de Prouvènço séusouso e dis Aup marino séusouso. Trachis en ribo de ribiero e dins li valado umido. Se recounèis à si larjo e longo fueio óupousado e embrassanto e à si fru poupu jaune pièi rouje e pièi negre.

Usanço :
Fasié partido de la farmacoupèio di grè ancian. Li fueio soun couneigudo pèr sougna li plago e li bruladuro, lucha contro lis espaime, li vèrme e faire pissa. Peréu a d'ùni prouprieta sedativo e astringènto.

Port : Aubret
Taio : 40 à 100 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Hypericum
Famiho : Hypericaceae
Famiho classico : Guttiferaceae

Ordre : Malpighiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 10 à 12 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 1600 m
Aparado : Noun
Jun à juliet

Liò : Ribiero - Gaudre umide
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Hypericum androsaemum L., 1753

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Hypericum androsaemum & Taraxacum officinale

ges
ges
ges
ges
C
ges
R
ges

Coumpara Passo-curo emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò